Niet-seksueel echtelijk partnerschap (performance Homogeneous Heterosexual Conjugal Society), 2003
Emilio Santisteban
Interdisciplinaire performancekunstenaar
Homogene Heterosexual Conjugal Society (2003) , interdisciplinaire performance bij het publiek, graficus Alexis García, interdisciplinair kunstenaar Emilio Santisteban, en de advocaat Máximo Gallo.
Is performance, lid van het project Non-Sexual Conjugal Society , stelt voor: de hypothese van een vast te stellen echtelijk partnerschap door twee heteroseksuele mensen van hetzelfde geslacht en dezelfde genderidentiteit.
De Non-Sexual Conjugal Society handhaaft de noodzaak van supranationale wettelijke voorschriften om staten te verplichten elke naleving met betrekking tot het seksuele leven van mensen voor het verlenen of beperken van rechten uit hun wetgeving te schrappen.
Het kritische en radicale voorbeeld dat wordt voorgesteld is de absolute intrekking van wettelijke criteria van seksuele aard om het recht op de oprichting van een echtelijke samenleving toe te kennen of te ontzeggen .
Foto's © Gisella Ramírez.
Video © Romina Cruz.
Het werk verschilt van voorstellen met betrekking tot de wettelijke goedkeuring van seksueel alternatieve huwelijksgemeenschappen, omdat het niet de toelating van het homohuwelijk voorstelt, maar veeleer het weglaten van het oordeel over het seksuele in de wettelijke vestiging van het recht om een huwelijk op te richten. samenleving echtelijk.
De bestaande modellen van de echtelijke samenleving gaan uit van publieke erkenning van een samenvloeiende seksuele geaardheid (tussen heteroseksuelen van verschillend geslacht, tussen homoseksuelen van hetzelfde geslacht); het het impliceert, als laatste redmiddel, een onaanvaardbare verantwoordelijkheid van de intieme sfeer van mensen tegenover de publieke sfeer.
Het voorstel wordt gepresenteerd als een contradictie gezien vanuit de culturele tradities van de wereld, maar ook vanuit het oogpunt van de voorstellen voor het opnieuw rechtvaardigen en erkennen van minderheden. Het heeft echter tot doel de scheiding tussen de intieme sfeer van mensen en normativiteit te radicaliseren voor de overname van rechten in de publieke sfeer.