Origins: Totalitarizm üzerine 100 kelime, Emilio Santisteban'ın Venezüella vatandaşlarının bilinçli katılımıyla hazırladığı bir projedir.

​

2015 yılında Brezilyalı küratör Angela Barbour'un davetlisi olarak Güney Karakas Bienali çerçevesinde tasarlanan proje (belirsiz koşullarda) Venezuela'da gerçekleştirilmedi. Bunun yerine, Crónicas Migrantes gösterisinin kamu programının bir parçası olarak başlayan program, süresiz olarak Ocak 2020'den bu yana Peru'daki Venezüellalı göçmenlerle işbirliği içinde geliştirildi. Peru ve Venezuela arasındaki ortak hikayeler  (Eylül 2019 - Şubat 2020), Venezüellalı küratör Fabiola Arroyo tarafından Museo de Arte Contemporáneo de Lima MAC - Lima'da tasarlandı.

​

​ Venezüellalı göçmenlerin katılımı, yukarıda gösterilen resim-metnin evlerinin veya çalışma alanlarının bir duvarında teşhir edilmesinden ibarettir. Söz konusu sergi, sergisinin mutlaka halka açık olmasını gerektirmez, ancak akrabalar ve diğer göçmenler arasında veya onları alan yerel arkadaşlarla kişisel tefekkür ve - katılımcılar isterse - görüntü-metnin yol açtığı kişisel yansımaların yayınlanmasını gerektirir. .

​

Görüntü-metin, yönü belirsiz ve birden fazla ve açık yanıtlı bir soru gösterir: ya sonunda olursa? ,  Hannah Arendt'in The Origins of Totalitarianism adlı kitabının bir parçası olan "Totalitarizm" metninde en çok kullanılan yüz isimden oluşan soru [1] . Bu terim seçkisi Tania Bruguera'nın sanatçı tarafından Havana'da (2015) gerçekleştirilen totaliterlik üzerine 100 saatlik okuma performansıyla diyalog halindedir.

Şimdi oluşturdukları söylemden kopmuş olan soruyu oluşturan kelimeler, politik totalitarizmde özgürlüğün geçersiz kılınması, ekonomik totalitarizmde yaşamın yabancılaşması veya yabancı düşmanlığı gibi totaliterliğin alabileceği çeşitli biçimlere işaret eden belirli vurgular önermektedir. pratikte sosyal ve kültürel nitelikte bir tür totaliterliğin ortaya çıktığı, vatandaşlıktan yoksun bırakılmış nüfusun kendisi olduğu, polisin kontrol ve baskı eylemini uygulayan aporofobi.